ال کارنیتین بی اس کی 500

حاوی 500 میلی گرم ال کارنیتین در یک ویال خوراکی 10 میلی لیتری

محلول ال-کارنیتین برای مصرف خوراکی است و می­توان آن را به تنهایی یا به صورت حل­ شده در نوشیدنی یا غذای مایع مصرف نمود. در صورت عدم تجویز توسط پزشک، دوز خوراکی تا حداکثر 3 گرم (6 ویال از محلول ال کارنیتین) در روز مجاز می باشد. برای تقویت توانایی انجام تمرین ورزشی و بهبود عملکرد فیزیکی، حداکثر نیم ساعت قبل از انجام تمرینات ورزشی مصرف شود.

تداخلات دارویی: این محصول با داروهای ضد انعقادی مشابه وارفارین، هورمون تیروئید، انسولین و داروهای خوراکی کاهنده قند خون دارای تداخل می باشد.

عوارض جانبی: مصرف خوراکی ال-کارنیتین ممکن است باعث ایجاد مشکلات گوارشی شامل تهوع، استفراغ، کرامپ های شکمی، سوزش سر دل، گاستریت، اسهال، بوی بدن (بوی ماهی) و تشنج گردد.

موارد احتیاط: مصرف ال-کارنیتین در افراد با مشکلات زیر توصیه نمی­ شود: نقص شدید کلیوی (به دلیل تجمع متابولیتهای تری متیل آمین و تری متیل آمین- ان- اکساید)، سابقه تشنج، هیپوتیروییدی(اثر آنتاگونیستی با هورمون تیروئید)، دیابت(خطر افت قند خون) و بیماری کبدی

شیردهی: ال کارنیتین در شیر مادر ترشح می شود. در مورد دوزهای مکمل ال کارنیتین که در شیر مادر یا غذای کمکی به نوزادان داده می شود، هیچ گونه عوارض جانبی در نوزادان گزارش نشده است. اما اثرات دوزهای بالای مصرفی توسط مادر بر نوزاد در دوران شیردهی مشخص نشده است.

باداری: مطالعات کافی و کنترل شده در زنان باردار در دسترس نیست. مصرف این مکمل در بارداری فقط زمانی پیشنهاد می شود که طبق دستور پزشک مورد نیاز باشد.

در جای خشک و دمای کمتر از 25 درجه سانتی گراد، دور از منبع گرما و تابش مستقیم نور و در داخل جعبه نگهداری شود. همچنین از یخ زدگی محافظت گردد.

توصیه می شود در هر بار مصرف محتویات ویال را کاملا مصرف کرده و از نگهداری باقیمانده محلول در ویال خودداری نمایید.

کارنیتین یک ترکیب مشتق شده از آمینواسیدهای متیونین و لیزین می­باشد که تقریبا در تمام سلول­ های بدن وجود دارد و اثرات مفید این ترکیب بیشتر مربوط به ایزومر L آن می باشد. ال- کارنیتین نقش مهمی در تولید انرژی ایفا می­کند، به این صورت که باعث انتقال اسیدهای چرب بلند­زنجیر به درون میتوکندری (محل انجام اکسیداسیون یا سوزاندن اسیدهای چرب) می­ شود. هم­چنین ال-کارنیتین ترکیبات سمی تولید شده را از میتوکندری خارج کرده و از تجمع آن­ها در این اندامک جلوگیری می ­کند.